Pełen kwiatów ogród Fullers Mill przy starym młynie wodnym

Ogród Fullers Mill

Bernard Tickner był wielkim mistrzem. Jego piwo – Abbot Ale – zapewniło browarowi Greene King wiele nagród. Ale o uroczym starszym panu będą pamiętać nie tylko wdzięczni bywalcy pubów. Każdy, kto kocha ogrody, zna jego Fullers Mill Garden nad rzeką Lark.

Pielęgnowanie roślin było wielką pasją Bernarda. Początkowo nie miał o tym zielonego pojęcia, po prostu chciał mieć przy domu naturalny, dziki ogród. Wszystkiego o pielęgnowaniu roślin nauczył się od ojca, a Fullers Mill tworzył razem z żoną od 1958 roku, gdy jako młode małżeństwo wprowadzili się do posiadłości. Przez lata zdobył wielki szacunek wśród zawodowców, zwłaszcza że „okoliczności przyrody” mu nie sprzyjały. Siedem hektarów lasu zarastały skłębione chaszcze, a młyński staw (dawniej stał tu młyn wodny) niemal zakrywały zwalone drzewa i kolczaste jeżyny.

> Zobacz także: Przedwiośnie w angielskim ogrodzie <

Ogród pełen kwiatów przy starym młynie wodnym

Dziś stoki pagórka porastają kolorowe prymule i niezwykłe, rzadko spotykane obrazki, które wyglądają jak sterczące z trawy żółte lampioniki. Im bliżej stawu, tym więcej lubiących wilgoć wawrzynków i zmieniających trawniki w białe dywany przebiśniegów.

O ile w pobliżu stawu ziemia jest dość dobra, o tyle na górze – kompletny ugór. Bernard nie miał zamiaru zwozić ton żyznej gleby – po prostu dobrał takie rośliny, jakie poradzą sobie w klimacie górskim. Przede wszystkim… tulipany, ale nie hodowlane, lecz botaniczne, czyli najbardziej dzikie i odporne, które wciąż można spotkać w naturze na trudno dostępnych górskich łąkach. Są niewysokie, ale wyglądają zjawiskowo i radzą sobie same. Podobnie jak krokusy, błękitne, fioletowe i purpurowe zawilce oraz rzadkie w ogrodach łuskiewniki różowe, które zazwyczaj rosną dziko na korzeniach drzew w Himalajach czy na Kaukazie.
 

Tarasy i kładki w ogrodzie

Z czasem z 7 hektarów zrobiło się 25. Bernard uwielbiał po ogrodzie spacerować, dlatego projektował tarasy, kładki, miejsca widokowe i wijące się wśród drzew ocienione ścieżki. Wzdłuż sadził łany kwiatów o różnych wysokościach – narcyzy, szafirki, peonie, niezapominajki, wilczomlecze, konwalie – dzięki nim wędrówki są pełne wrażeń.

W każdej chwili zza zakrętu może się wyłonić pióropusznik strusi, poletko szachownic kostkowatych, karłowatych żonkili albo ulubionych lilii, o wydrach, zimorodkach, kowalikach i łabędziach nie wspominając, bo w dzikim ogrodzie dobrze się mieszka dzikim zwierzętom.
 

Ogród Fullers Mill – co w nim rośnie?

Szachownica cesarska ‘Lutea’ – z cytrynowozłotych dzwoneczków szachownicy cesarskiej nieśmiało wyglądają frędzelkowate znamiona słupków. To znak, że kwiaty są gotowe wyprawić wielkie przyjęcie dla pszczół. Kwiatostany szachownic zwieńczone zieloną czuprynką wyglądają iście cesarsko i niezwykle egzotycznie, przywodząc na myśl wiosenne ananasy. Cebule szachownic mają trudny do zniesienia zapach, który odstrasza krety. Na szczęście kwiaty szachownic pachną tylko nieznacznie.

Ostrokrzew kolczasty ‘Golden Milkboy’ – zimozielony krzew o trójkolorowych, żółto-zielono-szmaragdowych liściach. Lubi stanowiska w pełnym słońcu i wilgotne, ale przepuszczalne podłoże. Liście starszych roślin pozbawione są kolczastych wyrostków. W Polsce bezpiecznie można go sadzić tylko na zachodzie kraju. W pozostałych regionach wymaga zabezpieczenia przed mrozem. Ta odmiana wydaje tylko niepozorne kwiaty męskie i nie zawiązuje owoców, więc jej gałązki pozbawione są czerwonych jagód.

Wawrzynek wilczełyko – łagodna zima sprzyja bardzo wczesnemu kwitnieniu wawrzynka, który potrafi zwiastować wiosnę już w styczniu. I chociaż drobne kwiaty niełatwo zauważyć z daleka na tym niskim krzewie, intensywny zapach zdradza ich obecność. Po przekwitnięciu zawiązuje czerwone jagody, których nie należy zbierać, bo są, podobnie jak cała roślina, silnie trujące. Dobrze rośnie pod przepuszczającymi światło drzewami. Preferuje lekko zasadową, zwapnowaną ziemię.

> ZOBACZ TEŻ: Kwiaty ogrodowe i rośliny, które pachną niczym perfumy <
 

Tulipany ‘White Triumphator’ – należą do tulipanów liliokształtnych – grupy przeważnie wysokich,późno kwitnących tulipanów o kielichowatym kształcie kwiatów. Łagodnie odchylone do tyłu płatki rzeczywiście przypominają delikatne kwiaty lilii. To wyjątkowo wytworna odmiana w kolorze porcelanowej, nieskazitelnej bieli. Gęsto, wyspowo posadzone cebulki dadzą najlepszy efekt w przypadku tak wysokich (do 60 cm) odmian jak ‘White Triumphator’. Biały zawilec wdzięczny to najlepszy towarzyszysz dla tego tulipana.
 

Zawilce wdzięczne – pojawiają się wiosną, szybko kwitną i już w lecie znikają pod ziemią. Fioletowe, białe i różowe kwiaty zawilców najładniej wyglądają w większych skupiskach, gdzie potrafią stworzyć zwarte dywany. Są idealnymi partnerami dla wysokich tulipanów, dla których utworzą miłe dla oka tło. Rozmnażają się głównie przez małe bulwki wielkości paznokcia. Dorastają do 15 cm wysokości i nie mają wygórowanych wymagań.

Mahonia pospolita ‘Apollo’ – złote kwiatostany mahonii roztaczają miodowy aromat w kwietniu i maju. Odmiana ‘Apollo’ jest niskim, zimozielonym krzewem o zwartym pokroju. Skórzaste, błyszczące liście dodają jej powabu i elegancko podkreślają najpierw kwiaty, a później granatowoczarne owoce, które zdobią roślinę od lipca. Mahonia znosi częściowy cień i preferuje próchnicze, lekkie podłoże, dlatego najlepiej czuje się pod koronami wysokich, niezbyt gęsto rosnących drzew.

Wilczomlecz błękitnawy – ten okazały wilczomlecz nierzadko przekracza metr wysokości. Tworzy malownicze, sinozielone kępy z zielonkawymi kwiatostanami. Doskonale uzupełnia większe luki na rabatach, nie zabierając pierwszego planu innym, bardziej barwnym gatunkom. Roczne sadzonki wilczomlecza wysadza się do gruntu wczesną wiosną. Preferuje miejsca słoneczne, suche, w których ziemia nie zatrzymuje wody. Jego sok jest trujący.

Obrazki kreteńskie – to jedne z największych europejskich obrazków. W marcu i maju kremowożółta pochwa otacza żółtą kolbę i razem tworzą kwiatostan podobny do cantedeskii. Mają okazałe, strzałkowate liście. Na zapylonych kolbach zawiązują się jaskrawoczerwone owoce. W tym czasie liście rośliny dawno już zaschły, więc widok czerwonych kuleczek na zielonych łodygach wygląda rzeczywiście jak z obrazka. Pochodzi z Krety – bez zaskoczenia.

Zobacz więcej zdjęć tego dzikiego ogrodu w galerii.

TEKST: JOANNA HALENA I ŁUKASZ SKOP
ZDJĘCIA: MARCUS HARPUR/ GAP PHOTOS